Ο πόλεμος στο Αρτσάχ αφορά και στην Ελλάδα και αγγίζει και το φλέγον ζήτημα της "απολιγνιτοποίησης" και αντικατάσταση του λιγνίτη από το (αζέρικο) φυσικό αέριο μέσω του ΤΑΡ με το πρόσχημα των ανεμογεννητριών που είναι η στάχτη στα μάτια για αποπροσανατολισμό.
O ΤΑP μεταφέρει αέριο από την Κασπία. Πίσω από την κουρτίνα όμως είναι ο πολύ μεγαλύτερος αγωγός, ο TANAP, που θα είναι αποκλειστικά τουρκο-αζέρικος αγωγός και στον οποίο η Τουρκία θα έχει οικονομική και νομική συμμετοχή ως συνχρηματοδότης και συνιδιοκτήτης. Αζέροι και Τούρκοι όμως συμφώνησαν, πως ο TANAP θα διοχετεύει αέριο και στον TAP. Αυτό το απαίτησε η Τουρκία. Έτσι η Τουρκία, θα έχει νομικά και πολιτικά κάθε δικαίωμα να καθορίζει την ποσότητα φυσικού αερίου που θα διοχετεύεται στον TAP.
Θα πρέπει εδώ να κάνω μία παρένθεση που είναι ίσως άγνωστη στους πολλούς:
Η Τουρκία, αντίθετα με όλες τις άλλες χώρες από τις οποίες διέρχονται αγωγοί, έχει έναν διαχρονικό, εθνικό, στρατηγικό στόχο:
Δεν θέλει να εισπράττει φόρους ή τέλη διέλευσης των αγωγών, αλλά επιθυμεί και απαιτεί παράδοση και αγορά του αερίου στα σύνορά της ως εισαγόμενο προϊόν. Κατόπιν θα μεταπωλεί το αέριο σε νέα τιμή, την οποία θα διαπραγματεύεται η ίδια. Έτσι διεκδικεί για τον εαυτό της τον ρόλο του price maker στην διαμόρφωση διεθνών τιμών υδρογονανθράκων. Εποφθαλμιά δηλαδή να εξελιχθεί από απλός διακομιστής και price taker φυσικού αερίου σε διαμορφωτής τρεχουσών διεθνών τιμών.
Ο λόγος είναι προφανής και οικονομικός αλλά κυρίως αφορά στην πολιτική επιρροή της στην Ευρώπη.
Η προβληματική διασύνδεσης του ΤΑΡ με τον ΤΑΝΑΡ όμως είναι η εξής: Η ποσότητα παροχής στον ΤΑΡ θα καθορίζεται από την Τουρκία μέσω ΤΑΝΑΡ.
Έτσι όμως η Ελλάδα θα καταστεί ενεργειακός στρατηγικός όμηρος της Τουρκίας. Τίθεται λοιπόν σοβαρό ζήτημα ενεργειακής και άρα εθνικής ασφαλείας. Για την Κύπρο τα πράγματα είναι ακόμη πιο εφιαλτικά: Ο ΤΑΝΑΡ θα περνάει απέναντι από την Κύπρο και όχι τυχαία. Χωρίς τον East Med και χωρίς την 100% επήρεια της ΑΟΖ του Καστελόριζου δεν θα υπάρχει άλλος αγωγός ή δυνατότητα εξαγωγής του κυπριακού φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Στην ουσία η Τουρκία θα μεταπωλεί το κυπριακό αέριο στην Ελλάδα!
Θα μπορεί να ορίζει την ποσότητα του κυπριακού αερίου που θα αγοράζει ή θα διαμετακομίζει κι ανάλογα πάντα με το αν Κύπριοι θα υπακούν ή θα υποχωρούν στην προκλητικότητά της.
Θα μπορεί να εκβιάζει λοιπόν και την Ελλάδα και την Κύπρο.
Χωρίς λιγνίτη, ακόμα περισσότερο.
Ο πόλεμος στο Αρτσάχ, μας αφορά. Για να ξεκινήσουν με τον ΤΑΝΑΡ πρέπει να τελειώνουν με το Αρτσάχ. Εφόσον το «οχυρό» αυτό πέσει το μήνυμα προς όλους θα είναι σαφές: «Εμείς είμαστε οι κυρίαρχοι της περιοχής».
Σημειώνω τέλος, ότι ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ έχουν πωληθεί στους Αζέρους από το TΑΙΠΕΔ. Για 400 εκατομύρια ευρώ παρακαλώ. Τόσο κοστηλόγησαν την ενεργειακή ασφάλεια της Ελλάδας τα μνημοκιακά Orcks.
Αποκτήσαμε ευρώ για να πουληθούμε για μια χούφτα δολάρια.
Στο Αρτσάχ πολεμούν. Στην Ελλάδα έχουμε Σαββατοκύριακο.
Ανδρέας Τσιφτσιάν
Θα πρέπει εδώ να κάνω μία παρένθεση που είναι ίσως άγνωστη στους πολλούς:
Η Τουρκία, αντίθετα με όλες τις άλλες χώρες από τις οποίες διέρχονται αγωγοί, έχει έναν διαχρονικό, εθνικό, στρατηγικό στόχο:
Δεν θέλει να εισπράττει φόρους ή τέλη διέλευσης των αγωγών, αλλά επιθυμεί και απαιτεί παράδοση και αγορά του αερίου στα σύνορά της ως εισαγόμενο προϊόν. Κατόπιν θα μεταπωλεί το αέριο σε νέα τιμή, την οποία θα διαπραγματεύεται η ίδια. Έτσι διεκδικεί για τον εαυτό της τον ρόλο του price maker στην διαμόρφωση διεθνών τιμών υδρογονανθράκων. Εποφθαλμιά δηλαδή να εξελιχθεί από απλός διακομιστής και price taker φυσικού αερίου σε διαμορφωτής τρεχουσών διεθνών τιμών.
Ο λόγος είναι προφανής και οικονομικός αλλά κυρίως αφορά στην πολιτική επιρροή της στην Ευρώπη.
Η προβληματική διασύνδεσης του ΤΑΡ με τον ΤΑΝΑΡ όμως είναι η εξής: Η ποσότητα παροχής στον ΤΑΡ θα καθορίζεται από την Τουρκία μέσω ΤΑΝΑΡ.
Έτσι όμως η Ελλάδα θα καταστεί ενεργειακός στρατηγικός όμηρος της Τουρκίας. Τίθεται λοιπόν σοβαρό ζήτημα ενεργειακής και άρα εθνικής ασφαλείας. Για την Κύπρο τα πράγματα είναι ακόμη πιο εφιαλτικά: Ο ΤΑΝΑΡ θα περνάει απέναντι από την Κύπρο και όχι τυχαία. Χωρίς τον East Med και χωρίς την 100% επήρεια της ΑΟΖ του Καστελόριζου δεν θα υπάρχει άλλος αγωγός ή δυνατότητα εξαγωγής του κυπριακού φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Στην ουσία η Τουρκία θα μεταπωλεί το κυπριακό αέριο στην Ελλάδα!
Θα μπορεί να ορίζει την ποσότητα του κυπριακού αερίου που θα αγοράζει ή θα διαμετακομίζει κι ανάλογα πάντα με το αν Κύπριοι θα υπακούν ή θα υποχωρούν στην προκλητικότητά της.
Θα μπορεί να εκβιάζει λοιπόν και την Ελλάδα και την Κύπρο.
Χωρίς λιγνίτη, ακόμα περισσότερο.
Ο πόλεμος στο Αρτσάχ, μας αφορά. Για να ξεκινήσουν με τον ΤΑΝΑΡ πρέπει να τελειώνουν με το Αρτσάχ. Εφόσον το «οχυρό» αυτό πέσει το μήνυμα προς όλους θα είναι σαφές: «Εμείς είμαστε οι κυρίαρχοι της περιοχής».
Σημειώνω τέλος, ότι ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ έχουν πωληθεί στους Αζέρους από το TΑΙΠΕΔ. Για 400 εκατομύρια ευρώ παρακαλώ. Τόσο κοστηλόγησαν την ενεργειακή ασφάλεια της Ελλάδας τα μνημοκιακά Orcks.
Αποκτήσαμε ευρώ για να πουληθούμε για μια χούφτα δολάρια.
Στο Αρτσάχ πολεμούν. Στην Ελλάδα έχουμε Σαββατοκύριακο.
Ανδρέας Τσιφτσιάν
